öksürüyorum sanki acıyor ciğerim.. şu duman bile senden daha az zarar veriyor göğsüme..
içiyorum damla damla aşkla dolu bardaktan şarabı... inan senin kadar döndürmüyor bu başımı.
boşveer diyorum kendime.. insan ne ederse kendine..
ölüp ölüp dirilmekte varmış şu dünyada... en beter acıymış aşk acısı.. helede sevdiğine kavuşamamak..
en derin uçurumlardan uçmak için atlayıp.. düşmek.. yere çakılmakmış...
biliyormusun sevgilim ben seni sensiz sevdim.. sensiz özledim sensiz yürüdüm o yollarda...
seninle oturduğumuz o cafeye tekrar gittim.. tekrar oturup etrafa baktım..
aynı tatlıdan söyledim.. hani benim hiç sevmediğim..
ağlarken hıçkırıklarımı gizlemek için yudum yudum yedim...
sanki sensizliğin tadına bakar gibi..
öyle şerbetliydiki gidişin..
kahroluşların en beteriymiş meğer sensizlik.. hiç olmadığı kadar lezzetini tattım acının sen derken yüreğim.
boşver sevgilim düşünme.. haklısın zor acıtır bu işler kanatır.. biri gelir öteki gider.. herbiri senden bir partikülü bir diğerine taşırken varoluşunu zehirlerler...
hava soğukmuş sıcakmış yaşmış ne farkeder?... benim ruhum soğuk sensizken..
ısıtamıyorum bedenimi en sıcak güneşin alnındayken...
kurumuyor yanaklarım gözlerimden inen şelaleler yüzünden..
yürek bu laf dinlediğini kim görmüş? helede gözlere inmişken sevdanın perdeleri.. arala dene görmeyi
tek göreceğin çırpınan bir yürek aşk kafesindeki..
vur beni... acıt ne farkeder?
dokunamıyorum sana kokunla harmanlanan ruhumla.. savruluyorum
hakkım yok.. hakkın yok..
yaşam buysa.. yaşıyorsam şuan.. ilk defa yaşamamayı merak ediyorum..
dünyalara hükmetsem de bitmezki bu fırtına? .. hakkaten bitmez
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder