Romansal

çok istediği birşey olan küçük kız
ne olursa olsun arzusunu yerine getiricekti
kararlı adımların ardındaki endişeli yüreği
her hayır dur dediğinde bir kez daha
kapa çeneni sus artık ve yürü diye yineleyecekti
bitmek bilmeyen iç ses çırpınışından kalbinin ritimlerini duyamayan küçük kız, belki çok büyük bir adım atarak çok uzak bir yolculuğa başlayacaktı, belkide kısa mesafenin en kısa adımıyla korkaklığını tescilleyecekti...

tamda geleceğinin geçmişinden ibaret olacağını anımsadığı bir anda, yıllar önce babasının plağında içkisini yudumlarken dinlediği o şarkıyı duydu bir arabanın içinden,
birden kafasını çevirdi irkildi, bu müzik dedi içinden.. tek akla gelen babası olmuştu, oysa babası değildi, bir başkasıydı,
bir adam öyle hoş öyle güler yüzlü, bu meraklı kızın çatık kaşlarına bakarken bile yüzündeki gülümsemenin yarısı bile eksilmemişti,
aynı tebessümü bozmadan, merhaba dedi...
gerçekmiydi alkoldenmi, kim bu kadar kusursuz ve bu kadar gerçekten gülümseyebilirdi ki?
çok mu zengindi?, çokmu mutlu? ne olabilirdi onu bu denli gülümseyebilir kılan, yada sorun pesimistliktemiydi...
bir anda istemsizce çıktı dudaklarından kızın.. sizede merhaba.. ve böylece başladı bitti dediğim hayatımın ilk günü :)

romansal bir giriş düşünmüştüm ama insanın göğsü sıkışıyor okuyunca, ammada uzatıyorlar die, yok yapraklar hışırdıyordu yok dallar cama değerken ... ayy yeter ne olucaksa olsun der oluyor insan :), bende fazla dayanamadım, bilen bilir, taslaklarla uğraşıcak biri değilimdir, aldımmı elime b kalemde yazar geçerim, tıpkı şuanda olduğu gibi içimden geldiği gibi kuralsız özensiz kimine göre enfes kimine göre zaman kaybı.. çokta fifi :)

gelelim hikayemsi girizgaha, gerçeklik payı yok değil, b kısmı bilimkurgudan hamile olmasına rağmen, özünde bu figür biraz ben biraz karmaşalarımdan kırpıklanmış :)

keşke yaşansa ama değilmi, insanların film izlemek zorunda olmasını istemiyorum yalnıztıktan, tabi sanatı veyafilmi sevmediğimden değil, sadece böyle sahneler film ve romanlarda kaldı... bu güzellikte anlar,şüpheler,meraklar ve daha fazlası..
artık ne mi var?
daha çok para, daha çok araba, daha çok uyuşturucu,daha çok alkol,daha çok sex
ara sıra birbirine ok by diyen insanlar...
geçtim yani sevgiyi saygıyı, sadece ahlaklı olsak oda yeter... gerçekten dünya nüfusunun büyük bi kısmı kaza... büyükçe bi kaza hatta, eskiden korkuyordum sonumuz hayır olsun falan diye, şimdi üzülüyorum...
hayır bu toplumlar ne ara bu hale geldi, bizi yetiştirenlerde bişe yoktu?
bizden sonrakiler ne ara cıvıttı?
sanırım yetiştireni olmayanların yetiştirdikleri.. ortalığın içine fena etti.
emin değilim ama şöle bi bakıyorum bizde nie aynı sorundan yok die, muhakkak b sorun vardır ama, zekayla alakalı değil allahtan :)
şaka bi yana şu gülümseyen adama gelince
bütün bu kahır,koşuşturmaca ve garipliğin içinde
en güzeli ne biliyormusunuz,
size gülümseyecek bir adam yada kadın bulmak...
şartsız,koşulsuz ve karşılıksız :)